Oven voor proefmachine

Buigsterkte, ook bekend als breukmodulus, buigsterkte of treksterkte, is een eigenschap van het materiaal, gedefinieerd als de spanning die wordt uitgeoefend op een materiaal net voorafgaand aan breuk in een trektest. buigen. De transversale buigtest is de meest gebruikte, waarbij een monster met een ronde of rechthoekige doorsnede wordt gebogen om te breken of te breken met behulp van een driepuntsbuigtechniek. Buigsterkte is de hoogste spanning die het materiaal ervaart op het moment van falen. Het wordt gemeten in termen van stress.

Wanneer een object wordt gevormd uit een enkel materiaal, zoals een houten balk of een stalen staaf, ondergaat het een reeks beperkingen over de gehele diepte. Aan de rand van het object, binnen de kromming (concaaf gezicht), zal de beperking zijn maximale waarde van drukspanning hebben. Buiten de vouw (convex gezicht) zal de spanning zijn maximale tractiewaarde hebben. Deze binnen- en buitenranden, evenals de balk of staaf, worden "extreme vezels" genoemd. De meeste materialen falen onder trekspanning voordat ze instorten onder drukspanning. De maximale trekspanning die kan worden gehandhaafd voordat de balk of staaf breekt, is de buigsterkte.